İBRƏTLİ

sif. İbrət ola bilən, ibrət verən, ibrət alınmalı, nümunə götürülə bilən, ibrətverici, özü üçün dərs ala bilən. İbrətli hadisə.
– Əkbər siz deyən adamlardan olmasa da, özünə görə ibrətli həyat yolu var. Mir Cəlal.

İBRƏTLƏNMƏK
İBRƏTVERİCİ

Digər lüğətlərdə

полуосвети́ть распростере́ться се́мный струна́ ме́ртвенно ми́лка несу́н с быстротой мо́лнии сжа́то филологи́ческий чистописа́ние брандахлыст aggressiveness boxing glove cadge circumnuclear extraordinary haplont Hertford plasmolytic theotechny алеутский бедокурить пасти угольник