İBRƏTLİ

sif. İbrət ola bilən, ibrət verən, ibrət alınmalı, nümunə götürülə bilən, ibrətverici, özü üçün dərs ala bilən. İbrətli hadisə.
– Əkbər siz deyən adamlardan olmasa da, özünə görə ibrətli həyat yolu var. Mir Cəlal.

İBRƏTLƏNMƏK
İBRƏTVERİCİ

Значение слова в других словарях