İCTİNAB
сущ. устар. избегание чего-л. ; осторожность; ictinab etmək, qılmaq избегать, сторониться
[ər.] сущ. клас. къакъасун, чугварвалун, яргъал акъвазун; ictinab etmək (qılmaq) къакъасун, чугварвалун, яргъал акъвазун
Полностью »is. [ər.] klas. Çəkinmə, saqınma, uzaqlaşma, uzaq durma. Fürsəti fövt etmək olmaz, gözləyir əğyarlar; Onların bədgularından ictinabın vaxtıdır
Полностью »