İDİLLİYA

\[yun.\] идиллия (1. лит. хуьруьн инсанрин (мес. чубанрин, лежберрин ва мс.) тӀебиатдин къужахда секинвилелди яшамиш хьунин шикил лап чӀагурна къалурдай гъвечӀи шиир, эсер; 2. айгь. динж, къайгъусуз, архайин, секин уьмуьр).
İDİ
İDİOM
OBASTAN VİKİ
İdilliya
İdilliya (lat. idyllium; q.yun. εἰδύλλιον – «kiçik şəkil», είδος – «şəkil» sözünün kiçiltməsi) — ilk növbədə qədim Romada kənd həyatı mövzusunda kiçik şeir. Sonralar Bizansda εἰδύλλιον sözü sxoliastlar tərəfindən istifadə edilmiş və onlar Teokritin yazılarından bəzi hissələri şərh etmişlər. Tarixi və ədəbi baxımdan "idilliya" termininin mənası əsasən "pastoral" və "bukolika" ilə kəsişir. Buradakı fərq "idilliya"nın çoban həyatı ilə məhdudlaşmayan, pastoral janrın ayrıca poetik əsəri adlandırılmasında özünü göstərir. Müasir dövrdə bu dar məna bulanıqlaşır və bir-birini sevən cütlüyün dinc həyatından (Qoqolun "Qədim torpaq sahibləri" əsəri) və ya ümumiyyətlə kəndli deyil, dinc patriarxal həyatından bəhs edən əsərlər çox vaxt idilliya adlanır. == İstinadlar == == Əlavə ədəbiyyat == Идиллия // Литературная энциклопедия терминов и понятий / Под ред. А. Н. Николюкина. — Институт научной информации по общественным наукам РАН: Интелвак, 2001.

Digər lüğətlərdə

ба́сни вперёд всеобъе́млющий изо- испо́льзоваться кру́жка ло́зунг обго́н подсе́кция хло́потность шлык асфальтиро́вщик вслух из молодых да ра́нний попасти́ смотрю́ состыкова́ть фитотро́н beachfront cranberry bush expatriate pig-headedly punching die амортизатор изотера