İFNA

is. [ ər. ] klas. Yox etmə, puç etmə, məhv etmə, tələf etmə.
Nə qəm, uğratsa da bir gün məni ifnayə zaman; Mən gedərəmsə, məramım yenə dünyadə durar. M.Ə.Sabir.
Bu illətin Allaha qalıb bircə davası; Uğratdı bizi büsbütün ifnaya bizim qız. Ə.Nəzmi.

İFLİM-İFLİM
İFRAQ

Digər lüğətlərdə

заму́сливать колобко́м ма́ткин му́ченик осеня́ться перестуча́ться полема́рх проруби́ться разъе́сться спиритуа́льный варе́ничная каза́рма набалагу́риться носо́чный поволнова́ться притво́рность хлопча́тка спыти dak deep-bosomed demolition Q-clearance Solway Firth германист сватовство