İFNA

is. [ ər. ] klas. Yox etmə, puç etmə, məhv etmə, tələf etmə.
Nə qəm, uğratsa da bir gün məni ifnayə zaman; Mən gedərəmsə, məramım yenə dünyadə durar. M.Ə.Sabir.
Bu illətin Allaha qalıb bircə davası; Uğratdı bizi büsbütün ifnaya bizim qız. Ə.Nəzmi.

İFLİM-İFLİM
İFRAQ

Digər lüğətlərdə