İFTİRA
[ər.] сущ. шер, буьгьтен; iftira etmək шер вегьин, буьгьтен вегьин.
is. [ər.] Böhtan, şər. Xülasə, qalan yüz on beş kağız da bu məzmunda növnöv iftira və yalan. C.Məmmədquluzadə
Tam oxu »I сущ. клевета (ложное обвинение, заведомо ложный слух, позорящий кого- л., а также распространение таких слухов), юрид
Tam oxu »I. i. slander, calumny, aspersion; (mətbuatda) libel; bir kəsin haqqında ~ danışmaq to talk slanderously about smb
Tam oxu »is. calomnie f ; bir kəsin haqqında ~ danışmaq calomnier qn, diffamer qn ; ~ ittiham accusations f pl calomnieuses
Tam oxu »hər hansı bir insanı törətmədiyi hər hansı əməllə görə günahlandırmaqdır. İslamda iftira ən böyük günahlardan biri hesab edilir
Tam oxu »