İFÇİN

zərf məh. Tam surətdə, tamam, bütün, hamısını. Atı ifçin nallamaq.
– Qıratı ifçin yəhərləyib, Koroğlunun qabağına çəkdilər. Koroğlu”.
Yanında balası o haçadırnaq; Əlvan çiçəkləri ifçin yolardı. H.K.Sanılı.

Etimologiya

  • İFÇİN Üpçün variantı da var. Mənası “yerli-yerində”, “tam təminatlı” deməkdir. Çin “yığmaq”dır, “yığcamlıq (səliqəlik)” anlamını əks etdirir, türkmən dilind
İFADƏSİZLİK
İFFƏT

Digər lüğətlərdə

бестолко́вый висло... подла́ивание спосо́бности укрепи́тельный фо́ндовый искорёживать подсе́чь соловьи́ный гадить Dail Eireann deceptive electronic newspaper Homeric noncommercial ombre sun tri-continental мурлыканье мыза наяривать подбирать тю-тю удовлетворяться часик