İFŞA

is. [ ər. ] Faş etmə, aşkara çıxarma, meydana çıxarma, üstünü açma.
□ İfşa etmək – faş etmək, üstünü açmaq, üzə çıxarmaq, meydana çıxarmaq, açıb göstərmək (birinin cinayətini, gizli niyyətini və s.-ni). Düşmənin hiyləsini ifşa etmək.
– Çar hökuməti və onun nümayəndəsi olan Hacısəməd xanın siyasətini ifşa etməli idik. M.S.Ordubadi.
“Ölülər” … ümumiyyətlə, cəhaləti, geriliyi, ikiüzlülüyü və yalanı ifşa edir… M.İbrahimov.
Qəhrəman … tayfabazlıq salanları kütlənin əli ilə ifşa etmişdi. Ə.Vəliyev.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • İFŞA açma — aşkarlama
İFRİTƏLİK
İFŞAÇI

Digər lüğətlərdə

бу́лькать мелколи́ственный невозврати́мость окулиро́вочный произноси́тельный сано́вный удлини́ть внести́ же́ртвователь курфю́рстина невнима́ние плу́тни под серди́тую руку прока́тка радиоастрофизи́ческий разобщи́ть расщепи́ться трамбо́вщик трёхсотле́тний цу́гом Овдотья elf-stone furthermore simurgh volatility