İLTİCA’
ə. 1) sığınma, pənah; 2) bir şeyə əl atma.
İLTİCA’
ə. 1) sığınma, pənah; 2) bir şeyə əl atma.
сущ. устар. 1. убежище, укрытие 2. упование (надежда н а чью-л. помощь, поддержку) 3. просьба, мольба; iltica etmək (eləmək) kimə kimdən: 1
Полностью »is. [ər.] 1. Sığınma, birinin yanına qaçıb himayə istəmə, pənah gətirmə. [Fərhad:] Mən ömrümdə bir kəsə yalvarmadığım halda, namusum yolunda iltica di
Полностью »