ə. 1) rəhbər, başçı; 2) peyğəmbərlərdən sonra islam dininə rəhbərlik edən din xadimi; 3) kütləvi surətdə namaz qılanların qabağında duran din xadimi. İmami-xuda Allah imamı.
ə. 1) rəhbər, başçı; 2) peyğəmbərlərdən sonra islam dininə rəhbərlik edən din xadimi; 3) kütləvi surətdə namaz qılanların qabağında duran din xadimi. İmami-xuda Allah imamı.
[ər.] сущ. имам (1. капӀ ийизвай жемятдин кьиле акъваздай, гьакӀни никягьдин, кьиникьин ва мс. диндин крар кьиле тухудай ругьани; 2
Полностью »сущ. имам: 1. духовный руководитель, наставник у мусульман 2. титул халифа Али и одиннадцати его потомков 3
Полностью »is. [ər.] 1. Müsəlmanlarda: camaat namazına başçılıq edən, habelə bir məhəllədə nikah, ölüm və s. dini işlərə baxan ruhani
Полностью »