İMANSIZ

sif.
1. Dinsiz, Allahsız, etiqadsız; kafir.
// İs. mənasında.
[Bəndalı:] Görmürsən bu imansızları, bu saqqalı qana bulanmışları! Mir Cəlal.

2. məc. Mərhəmətsiz, insafsız, qəddar. Dinsizin öhdəsindən imansız gələr. ( Ata. sözü ).
Yaman imansız kişidir, maşını saxlatdı, dedi: – Düş yerə… M.İbrahimov.
[Yunis:] Əgər sən bilsəydin ki, xalacan, o Yaqutun anası necə imansız arvaddır, sənin də qanın qaralardı. Ə.Məmmədxanlı.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • İMANSIZ 1. İMANSIZ [Şirin Nurcahana:] Ay imansız qarı, sən haman Nurcahan deyilsənmi ki, Nəzərəli bəyin qızının əvəzində Şahqulu bəyə öz qardaşın arvadın göst
  • İMANSIZ mərhəmətsiz — insafsız — qəddar
  • İMANSIZ dinsiz — allahsız — etiqadsız — kafir
İMANLI
İMANSIZCASINA

Digər lüğətlərdə

епане́чка запая́ться ответвля́ться пету́ший пчела́ спать шушу́нчик моллю́сковый пина́ться постыди́ть сверхдальнобо́йный грества aberrate alimony camel-backed double-take dysmetria electrolyte euphemious gory semeiotics tree surgery гамаша строгальщик хлопоты