İMANSIZ

sif.
1. Dinsiz, Allahsız, etiqadsız; kafir.
// İs. mənasında.
[Bəndalı:] Görmürsən bu imansızları, bu saqqalı qana bulanmışları! Mir Cəlal.

2. məc. Mərhəmətsiz, insafsız, qəddar. Dinsizin öhdəsindən imansız gələr. ( Ata. sözü ).
Yaman imansız kişidir, maşını saxlatdı, dedi: – Düş yerə… M.İbrahimov.
[Yunis:] Əgər sən bilsəydin ki, xalacan, o Yaqutun anası necə imansız arvaddır, sənin də qanın qaralardı. Ə.Məmmədxanlı.

Синонимы

  • İMANSIZ 1. İMANSIZ [Şirin Nurcahana:] Ay imansız qarı, sən haman Nurcahan deyilsənmi ki, Nəzərəli bəyin qızının əvəzində Şahqulu bəyə öz qardaşın arvadın göst
  • İMANSIZ mərhəmətsiz — insafsız — qəddar
  • İMANSIZ dinsiz — allahsız — etiqadsız — kafir
İMANLI
İMANSIZCASINA

Значение слова в других словарях

вы́дать выкупать генери́рование модерни́зм поси́литься разврати́тельный разда́бривать сочленя́ться а то нет? гнилова́тость наполоска́ть невыездна́я падать, припадать к чьим-л., кого-л. стопа́м паралле́ль рациони́ровать болого antilabor astoop pigmented plumula privatism religious железняк переглядываться раскупорка