İMTAHANEDİCİ

sif.
1. İmtahan edən, imtahan qəbul edən. İmtahanedici komissiya.
2. məc. Sınayıcı, yoxlayıcı, sualedici.
Polad bir dəqiqə Məşədi bəyə imtahanedici gözlərlə baxdı, sonra ətrafına boylanaraq, otaqda özlərindən başqa heç kim olmadığını görüb dedi… M.Hüseyn.

İMTAHAN
İMTAHANQABAĞI

Digər lüğətlərdə

айкидо́ боду́н однозву́чный пали́ться перезре́ть по-коря́кски самокрити́ческий списа́ть улы́ба верте́ть залечь на дно как ско́ро непристу́пный огрубля́ться предреволюцио́нный реакцио́нный хле́бушек коротышки Bedfordshire caprifoil doomsday hidrotic interfacing zooming словообразование