İNADLI

sif.
1. Tərs, höcət, kəc, inadcıl, dediyindən əl çəkməyən.
Mehriban inadlı bir qız idi. S.Hüseyn.
Çoxlarının bezdiyi və uzaq qaçdığı inadlı, şıltaqçı və ağlağan uşaqları Nazimə sanki əfsun ilə ələ alır(dı). Mir Cəlal.

2. Əzmli, dəyanətli, səbatlı, qətiyyətli. İnadlı mübarizə. İnadlı müqavimət.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • İNADLI tərs — höcət — kəc
  • İNADLI əzmli — dəyanətli — səbatlı — qətiyyətli
  • İNADLI inadlı bax höcət
İNADKARLIQ
İNADLILIQ

Digər lüğətlərdə