inləmək
кил. inildəmək.
Kök ün sözünün dəyişilmiş formasıdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
f. bax inildəmək
inləmək bax inildəmək
глаг. 1. см. inildəmək 2. мучаться, мучиться, страдать, томиться
inlemek
bax inildəmək. [Ərən:] Günəş çıxandan batana qədər ağır işdən inləyən qullar Mariqerini sevinclə qarşıladılar
1. ныть, изнывать, стонать; 2. мучиться, страдать;