İNSAF
\[ər.\] сущ. инсаф (1. инсанда виждан ва адалатдин гьисс, вичин гьерекатар патал руьгьдин жавабдарвилин гьисс; виждандиз кутугай гьерекат; регьим, мирвет, адалат; insaf etmək (eləmək) инсаф авун, регьим авун, мергьямет къалурун, адалатдивди эгечӀун; insafa gəlmək (düşmək) инсафдиз атун, регьимдиз атун, инсаф авун; гьахъсузвал авунилай гъил къачун, мергьямет авун; insafa gətirmək инсафдиз гъун, регьимдиз гъун, рикӀе мергьямет ттун; insafı yol verməmək инсафди рехъ тагун, вижданди кьабул тавун; Allah ...insaf versin Аллагьди ...инсаф гурай (инсафлу, адалатлу хьуниз дявет авун); 2. insafla инсафдивди, дуьзвилелди, адалатдалди, виждандалди).
