İNSAFSIZ

sif.
1. İnsaflı olmayan, mürüvvətsiz; zalım, qəddar, rəhmsiz.
İnsafsız günəş də ki batmaq bilmirdi. E.Sultanov.
İnsafsız, avam bir adam olan əmim arvadı iri mis səhəngi çiynimə verib səhərdən axşama qədər mənə ayaqyalın, başıaçıq su daşıtdırardı. İ.Əfəndiyev.

// Zərf mənasında.
[Orxan:] Məndə artıq can qalmamış, Mərhəmət; Mərhəmət qıl, insafsız olma, İsmət! H.Cavid.

2. Vicdansız, şərəfsiz.
Zeynəbin özü Məcidə xəbər verdiyini Nadir indi güman etdi və hər ikisi tərəfindən belə insafsız (z.) bir tərzdə aldandığına acıdı. B.Talıblı.

// İs. mənasında.
Bilmirəm bu yanlış məlumatı gözəl qıza hansı bir insafsız xəbər vermişdir. M.S.Ordubadi.
Sərt oldu rəftarı o insafsızın; Dərslərinə vaxtı qalmadı qızın. M.Rahim.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • İNSAFSIZ 1. İNSAFSIZ [Dövlət bəy:] Siz insafsız, Aydın xoşbəxt olduğu qədər mən bədbəxtəm (C.Cabbarlı); BİİNSAF Ömrümün bağçası döndü xəzələ; Biinsaf, bivəfa y
  • İNSAFSIZ vicdansız — şərəfsiz
  • İNSAFSIZ mürüvvətsiz — zalım — qəddar — rəhmsiz
İNSAFLI
İNSAFSIZCA

Digər lüğətlərdə

антропоно́зный вы́смеяться дока́рмливать кулачи́на ме́нтик переозву́чить посеребри́ть рапи́д-съёмка ру́копись сви́хивание скотопромы́шленность увели́чиваться безуда́рный мирабе́левый поляриза́тор стеклографи́ческий шерп emasculator gorge gulfweed physiologic semanticist trendsetting вкатить рапортовать