(son latın repatriatio-vətənə qayıtmaq) 1) mühacirlərin öz vətəninə, yurduna (ya könüllü surətdə və ya məcburi surətdə) qayıtması və ya çıxarılması, q
(latın re-burada təkrar olunmanı, bərpa olunmanı bildirən önlük və privatus-şəxsi, xüsusi) - təkrar özəlləşdirmə, siyasi, iqtisadi təcrübədə olduqca n
(latın respublica, res-iş və publicus-ictimai, ümumxalq) - dövlətin Ali hakimiyyət orqanlarının müəyyən müddətə ya bilavasitə хalq tərəfindən seçilən
(latın revisio - təkrar baxılma, yoxla (n)ma) - bax təftiş.
(latın residere-öz yerində qalmaq, olmaq) - bax iqamətgah.
(ərəb-vergi, kömrük, kirayə haqqı və s. sözlərin cəmi) - miqdarı dövlət (Hökümət) tərəfindən müəyyənləşdirilən müəyyən funksiyanın icrası müqabilində
korrupsiyanın bir institutu; cinayət hüququ sahəsinin, “vəzifə cinayətləri” institutunun - yarıinstitutu, özündə üç növ cinayəti (rüşvət alma; rüşvət
(latın sanatio-müalicə, sağlamlaşdırma, sanomüalicə edirəm sözündən) -1) (iqtisadi) ya bütün iqtisadiyyatın və ya konkret iri (inhisarçı) sənae, ticar
(latın sanctio-ciddi qərar) 1) beynəlxalq hüququn mühüm institutlarından biri; 2) səlahiyyətli orqan (Məhkəmə, Arbitraj, Prokuror və s
ilkin mənada - bu, seçkili dövlət hakimiyyəti və Bələdiyyə orqanlarının təşkili qaydalarını, onların üzvlərinin seçicilər qarşısında cavabdehliyin şər
hüquq normalarında təsbit edilən və praktikada mövcud olan, seçkilərin təşkili və keçirilməsi, dövlət hakimiyyəti orqanlarının və Bələdiyyələrin forma
(latın census - tərtib etmək, köçürmək) seçki hüququnun verilməsi şərtləri; hüquq elmində seçki senzini elə bir şərt və şəraitlər adlandırırlar, hansı
1) vətəndaşların seçki hüquqlarını, seçkili dövlət (Parlament) və Bələdiyyə orqanlarının yaradılması qaydalarını, seçicilərlə - seçilmiş şəxslər arası
mürəkkəb seçki prosesinə malik olan, dolayı seçki prosesinə malik olan (buna alternativ: birbaşa seçkidir) dövlətlərdə (ABŞ, Fransa, Finlandiya, Alman
(siyasi seçkilər) demokratiyanın postulatı; etimad əsasında, müəyyən qaydalar daxilində, seçməyə səlahiyyəti çatan vətəndaşların iki və ya daha çox se
(fransız sécularisatio, son latın saecularis-dünyəvi) - obyektiv mənası: kilsə, monastir mülkiyyətinin, əmlakının, torpaqlarının onlardan müsadirə edə
(latın selectio-seçmə, seçilmə) aparıcı (dövlət) vəzifələrinə namizədlərin seçilməsi ilə məşğul olan bir qrup (dairə) şəxs
(latın senatus, senex-qoca sözündən) 1) Qədim Romada Ali dövlət orqanlarından biri; zadəganlar şurası
(latın centrum-mərkəz) - bax mərkəzçilik.
(latın censura, censere-siyahıya alma, köçürmə sözündən) - qeyri demokratik siyasi-hüquqi rejimli dövlət273 lərdə; 1) insanlara müəyyən fəaliyyət növü
(fransız séparatisme, ltatın separatus-ayri, tək sözündən) ayrılmağa çalışma. Dövlət əhalisinin (əksər halda) milli azlıqlarının və ya müəyyən ərazidə
(rus analoqu сeцeссия; latın secessio-bölünmə, ayrılma, çıxıb getmə sözündən) - dövlətin hər hansısa bir hissənin-həmin dövlətin tərkibindən çıxması,
(latın sessio-məclis, yığıncaq) 1) parlament yığıncağı, - dövlətin (və ya beynəlxalq ictimaiyyətin) parla275 mentinin dövri (növbəli və ya növbədənkən
cinayət hüququnda, vəzifə cinayətlərinə aid olan cinayət növü: vəzifəli şəxsin işə vicdansızcasına yanaşması və ya işə etinasızlıq göstərilməsi nəticə
dövlət və qeyri-dövlət orqanlarının və ya vəzifəli şəxslərin öz məqsəd və vəzifələrini (bəzi hallarda: siyasi konsepsiyasını) rahat və sərbəst həyata
vətəndaşın seçkilərdə (referendumlarda) sərbəst və müstəqil surətdə iradəsinin ifadə etdirilməsidir. Seçiciyə qarşı mümkün ola biləcək hər hansı təzyi
(rus anoloqu распоряжeниe) - 1) Ali hakimiyyət orqanının - Prezidentin (vahid şəkildə), Mərkəzi hakimiyyət orqanının - Hökümət (kollektiv şəkildə) və
seçki prosesinin vacib, həlledici mərhələsi. Bir və ya iki turda keçirilir. O (S.), bir qayda olararaq, səsvermə hüququna malik olan vətəndaşlar (seçi
xalq tərəfindən (hər bir konkret şəxs tərəfindən) dövlətin idarəedilməsi üçün mühüm vasitə, siyasi subyektlərin (vətəndaşın, qrupların, ictimai-siyasi
öz vətənində, vətəndaşı olduğu dövlətdə insanın siyasi məsləklərinə, fəaliyyətinə görə əsasən dövlətin hakimiyyət orqanları tərəfindən təqib və təzyiq
(tərəflər) (latın subjectusbünvövrədə duran) - politoloji kateqoriya, hansı ki, siyasi arenada (səhnədə) kimin birinci dərəcəli (aparıcı), kimin ikinc
vətəndaşlarının yüksək sosial təminatlı, normal həyat şəraitinin və sosial risklərdən təminatlı geniş sistemi ilə xarakterizə edilən dövlət növü
cəmiyyətin inkişafında onun siyasi və sosial-iqtisadi quruluşundakı köklü keyfiyyət dəyişiklikləri ilə əlaqədar olan kəskin dönüş, çevriliş; öz dövrün
(latın status-vəziyyət) ubyektin dövlətdə, cəmiyyətdə tutduğu yeri, hüquqi mövqei (və ya beynəlxalq ictimaiyyətdə tutduğu yeri, əgər beynəlxalq status
(son latın statut, latın statuere-qərara almaq, statuo-qərara alıram sözlərindən) - (əsas qanun, nizamnamə) - 1) orta əsrlərdə şəhərlərin və şəhərdaxi
(latın stimulus-hərfi mənada: iti uclu çubuq) 1) müəyyən işin görülməsinə, müəyyən hərəkətlərin edilməsinə həvəsləndirən, şirnikləndirən sövq edən səb
(latın subrogatio) - köhnə qanuna edilən cüzi əlavə.
(latın subsidium-yardım, kömək) - dövlət büdcəsi vəsaiti hesabına yerli hakimiyyət orqanlarına, təsərrüfatın müəyyən sahələrinə, habelə hüquqi və fizi
(alman Souveränität, fransız souveraineté - Ali hakimiyyət sözündən) - müstəqilllik və hakimiyyətin aliliyi deməkdir; 1) Хalq suverenliyi - bütöv (abs
(fransız chantage-hədə-qorxu ilə tələb etmə, hədələməklə alma) 1. tamah məqsədi ilə və ya digər məqsədlərlə insanın şərəf və ləyaqətini alçaldan (həqi
vətəndaşın digər şəхslərə öz seçki hüququnun həvalə edilməsinin yol verilməzliliyi və, başqalarının iştirakı olmadan, seçki bülletenini bilavasitə seç
(hüquq tərəfindən müdfiə edilməsi) qanunvericiliklə qorunan şəxsi, qeyri-əmlak xarakterli və özgələşdirməyən nemətlər: şərəf – insanın, yaxud təşkilat
(yunan téchnē-sənət, ustalıq və kratóshakimiyyət) - 1) cəmiyyətin elitar təbəqəsinə mənsub olan, iri kapitalist müəssisələrini müvəffəqiyyətlə idarə e
(yunan theokratia-hərfi mənası: allahın hakimiyyəti; theōs-allah və krātos-hakimiyyət) - siyasi və dini hakimiyyətin rühanilərə məxsus olduğu dövlət i
(latın terror-dəhşət, qorxu, vahimə; terreoqorxutmaq, dəhşətə gətirmək) qorxutma, dəhşətə salma, tədhiş etmə; ictimai və siyasi sabitliyi sarsıtma, ic
(ərəb; latın anoloqu revisio) - 1) dövlət tapşırığını yerinə yetirilməsini; təsərrüfat əməliyyatlarının qanuniliyini; maliyyə və smeta intizamına riay
idarəetmənin təşkili forması; kollegiallıq idarəetmənin alternativi; bu zaman müəssisə, idarə və, yaxud təşkilatın idarəetmə orqanına bir şəxs başçılı
bu, şəхsin öz hüquqlarını, azadlıqlarını və maraqlarını həyata keçirilməsi üçün bərabər imkanlar yaradan, sosial-iqtisadi, siyasi, mənəvi, hüquqi, təş
(ərəb; yunan analoqu kritikế) ictimai inkişafın ziddiyətlərini açmaq və aradan qaldırmaq metodu; demokratiyanın və aşkarlığın vacib institutlarından b
iqtisadi qanunlar sistemi ilə obyektiv surətdə şərtləndirilmiş dövlət təsərrüfat metodu. Minimum xərclər ödəməklə-maksimim nəticə əldə etmə məqsədini