ipləmə
sif. violent, -e, turbulent, -e ; fou (f -folle)
s. violent, turbulent; mad
ipləmə bax dəli 1
I сущ. от глаг. ipləmək II прил. буйный, необузданный
1. is. dan. Dəlisov, dəlibaş, dəli. İpləmənin biridir. O, lap ipləmə imiş. // Sif. mənasında. Zəncirlə, iplə bağlanmalı olan; zəncirləmə
сумасшедший, сумасброд, безумец, помешанный, тронутый