İRADÇI

sif. Hər şeyə irad tutan, hər şeydə bir nöqsan, eyib, qüsur tapmağa çalışan. İradçı adam.
İRADCIL
İRADÇILIQ

Digər lüğətlərdə

горба́титься окружа́ть о́птик пересоли́ть пимки проса́к бре́йк- вычища́ться единове́рческий коди́роваться патини́ровать сесть на скамью подсуди́мых слы́шный benmost blueness ceremony chopsticks death-roll disenthrall rabidity sizes superlative команда ледокольный робкий