İRİNLƏMƏK
гл. иринламиш хьун.
f. tib. to suppurate; (yara, kəsik) to fester, to discharge pus; d.d. to discharge matter; Kəsik irinləməyə başladı The cut began to fester
Полностью »глаг. гноиться, нагнаиваться, нагноиться (стать воспаленным и гнойным). Yara irinləyib рана нагноилась
Полностью »