1. Sübutlu, sübut olunmuş, dəlilli.
2. Layiqli, görkəmli, yararlı. İsbatlı adam. İsbatlı paltar.
□ İsbatlı olmaq – layiqli olmaq, yaramaq.
Çoxları da yüngül, isbatlı olsun deyə, İlyasa tikməli ipək yaylıqlar hazırlamışdılar…
прил. рах. 1. успат хьанвай, субут хьанвай, делилар авай; 2. лайихлу, акунар авай, мешреб алай, виже къведай (мес
Tam oxu »I. s. decent, proper, becoming; seemly, decorous; ~ paltar decent dress; ~ adamlar decent people II. z
Tam oxu »прил. 1. имеющий доказательство, доказуемый. İsbatlı məsələ задача, имеющая доказательство 2. перен. приличный, благопристойный
Tam oxu »