İSLAHATÇI

is.
1. İslahat aparan adam; reformator. [Rüstəm bəy:] Lüter və Kalvin kimi din islahatçıları olmuş.
Yeni din uyduran olmamışdır. Çəmənzəminli.
[Nərimanov] Nadirin simasında öz dövrünün islahatçı qəhrəmanını yaratmağa çalışmışdır. M.Arif.

2. İslahatçılıq (reformizm) tərəfdarı; reformist. İslahatçılar qanadı.

Синонимы

  • İSLAHATÇI İSLAHATÇI, REFORMATOR
İSLAHAT
İSLAHATÇILIQ
OBASTAN VİKİ
İslahatçılıq
Bu məqalə ümumiyyətlə inqilabçılıq anlayışı ilə əlaqədardır. Sosializmdə islahat üçün, Reformizmə baxın. İslahatçılıq və ya reformizm — cəmiyyətdəki zəruri dəyişikliklərin qəfildən dövrim yolu ilə deyil, reformlar yolu ilə hamar bir keçid şəklində olması fikridir. İnqilabçılıq prinsipi əsas prinsiplərə uyğun yenilikçi bir prinsipdir. Köhnə qurumları məhv etmək və yenilərini əvəz etməkdir. İnqilabçılıq son nəticədə inkişafın ideologiya/modeli kimi qəbul edilə bilər. Bu modelin orijinallığı ondan ibarətdir ki, cəmiyyət daxilində ziddiyyətlər və sinif differensiallaşdırmaları səbəb olmadan iqtisadi-sosial inkişafa nail olmaq məqsədi daşıyır. Bu məqsəd üçün ən uyğun yol statizm kimi qiymətləndirilir və ölkələrin sosial inkişafa qeyri-kapitalist yolla nail olması və kapitalizmi kənara qoymaları məqsədəuyğundur.

Значение слова в других словарях