– Şən qəhqəhələrlə islaq otların arasından [Aslan bəylə Qəmər] çiyələk dərib yeyirdilər.
Ayna islaq başını Ayazın döşünə qoydu.
// Suda qalıb yumşalmış. İslaq gön. Gönü islağa qoymaq. Düyü islağa qaldı.
İSLAQ
sif. Yaş, sulu, nəm, suda qalıb və ya üstünə su tökülüb islanmış. İslaq paltar. İslaq torpaq. İslaq yarpaqlar.
// Suda qalıb yumşalmış. İslaq gön. Gönü islağa qoymaq. Düyü islağa qaldı.
// Suda qalıb yumşalmış. İslaq gön. Gönü islağa qoymaq. Düyü islağa qaldı.