sif. Daima istirahət etməyə, özünə baxmağa vərdiş edən, işləməyi sevməyən. İstirahətcil adam.
сущ. сибарит, сибаритка (человек, который любит предаваться праздности, неге)
Полностью »прил. гьамиша ял ягъиз, вичиз къуллугъ ийиз вердиш кьунвай, кӀвалахунал рикӀ алачир (мес. кас).
Полностью »