İTƏLƏMƏK
гл. 1. атӀумарун; рум гун, хуртӀ гун; 2. эцягъун; гелягъун; dirsəyi ilə itələmək кьуьнт эцягъун; 3. сухун, хусун, акудун, кутун; 4. пер. худугун, са кар авуниз себеб хьун.
Kökü rusca “толкать” mənasını verən it feilidir. İtil söz də buradandır, qayıdış növdədir. -ələ şəkilçisi bir sıra feillərə qoşularaq hərəkətin intens
Tam oxu »f. to push (d.); to shove (d.); (bilmədən) to jog (d.); to give* a push / shove; ◊ itələyib yerində durmaq to be* the very image (of); O, atasını itəl
Tam oxu »1. İTƏLƏMƏK [Ağca] ikiəlli Gəldiyevi itələdi.. (Mir Cəlal); TƏKANLAMAQ ..Bu onu, o bunu təkanlayır (C
Tam oxu »глаг. 1. толкать, толкнуть: 1) касаться, коснуться кого-л. коротким резким движением, толчком. Sinəsindən itələmək толкать в грудь, ayağı ilə itələmək
Tam oxu »f. 1. Kəskin, ani bir hərəkətlə, təkanla bir şeyə toxunmaq. [Əmiraslan:] …Nurəddin su çəkdiyi halda daldan itələyib suya salacağam
Tam oxu »