İTAƏTLİ
прил. итӀаат ийидай, табий тир, чӀалаз килигдай, гьар гафуниз (буйругъдиз) амал ийидай; муьтӀуьгъ, интизамлу.
sif. İtaətdən çıxmayan, tabe olan, itaət edən; müti, intizamlı. [İblis:] Heç maraq etmə, əmin ol, o mənim ən itaətli qulumdur daim
Полностью »