itikli
прил. с потерей, потерявший что-л. İtikli adam человек, потерявший кого-л., что-л
sif. Bir şey itirmiş, mühüm bir şeyi itmiş. [İlyas] vaqonlara girib itikli adamlar kimi hamını bir-bir nəzərdən keçirirdi