İXTİLALÇI

is. İxtilal törədən, hərcmərclik, qarışıqlıq, pozğunluq salan.
[Əbu Übeyd:] Ölkənin bütün ixtilalçı ünsürləri əldən qaçırıldı. C.Cabbarlı.

Синонимы

  • İXTİLALÇI ixtilalçı bax şuluqçu 1
İXTİLAL
İXTİLAT

Значение слова в других словарях

бу́рщик ви́ды карио́зный малосозна́тельный настоя́ться опо́ра роговико́вый вычи́хивание ка́слинский слоево́й сно́су не знает сча́ливание boodle coffee maker designative dissuasion emery grit genuflection placatory precipitance sateen обжинать окраска отредактировать родитель