müasir ədəbi dil kanonlarında qoyulmuş üslubi konvensiyalar sistemindən fərqli olaraq, m.vcud oxucu vərdişləri və göstərilənlərdən fərqli olan üslu
orijinaldan tərcüməyə keçirilmiş tematik, dil, üslubi elementlər. Burada söhbət orjjinal mədəniyyəti üçün tipik olan və tərcümə mədəniyyəti üçü
ifadənin tərcümə olunmamış elementlərinin ona təxminən yaxın olan bədii mənasına görə funksional əvəzlənməsi
kommunikativ əks əlaqə, daha doğrusu, tərcüməçinin oxucu qavrayışı səviyyəsini nəzərə almağa cəhd etməsi
kommunikasiya prosesində tərcümədə yaradılmış münasibət: bu situasiyada iştirak edənlər: tərcüməçi mətnin ekspediyenti rolunda və qəbuledici - rolu
mətndə məkan kateqoriyasına aid olan orijinalın tematik elementlərinin işlənilib hazırlanması (hərəkət yeri və onunla bağlı hər şey)
invariant nüvə mətnin semantik elementlərinin daimi, əsas, dəyişilməz hissələridir. Onların mövcudluğunun mənaların qatlaşdırılma eksperimenti ilə su
bax: tərcümə zamanı semantik kondensasiya.
tərcüməçinin ədəbi və mədəni məxsusluğunu xarakterizə edən dil və mövzu elementləri oxucu vərdişləri və eləcə də oxucunun gözləmə stereotipi
orijinalın və onu «məzmununun » tərcümə zamanı quruluşunun gerçəkləşdirilməsi. Mətnin tematik elementləri və onların təşkili (kompozisiya) orijinalda
bax, tərcümədə üslubi və məzmun ekvivalentliyi.
tərcümədə elementlərin üslubi təşkili onun eyni üslub elementlərinə münasibətdə və onların ori127 jinalda dil və tematik korrespondensiyalarda təş
orijinalın və tərcümənin ayrı-ayrı elementlərinin ümumi məna və üslubda ekvivalentliyinin əldə edilməsi üçün funksional uyğunsuzluq
orijinal mədəniyyətin tanınmasını şərtləndirən mətndəki mövzu, dil və üslubi elementlər. Burada söhbət mlli ədəbi struktur kontekstinə münasibətdə o
bu, orijinalın üslubi və semantik invariantının tərcümədə gerçəkləşməsi deməkdir ki, onun nəticəsində milli ədəbiyyatın üslub ənənəsi yeni elementl
bu, orjjinal mətnlə tərcümə mətni arasında zaman məsafəsi ilə şərtlənən kommunikativ dəyişiklikdir. Zaman aspekti iki əsas səviyyədə proyeksiyalaşır:
bu, orijinal və tərcümə mətnləri arasındakı fərqdir ki, orijinalın və tərcümənin yarandığı mədəni sistemlər nəticəsində özünü göstərir
dil vasitələrinin seçimi əsasında obrazlı sistemin tək, yaxud standartlaşmış təşkilidir ki, o tərcüməçinin kommunikativ mövqeyi ilə müəyyənləşir; ü
tərcümə olunacaq bütün mətnə, yaxud onun bir hissəsinə aid olunan və müəllifin orijinal əsərinin semantik - üslubi kodundan (poetikasından) yaran
tərcümə mətnində orijinalın üslubi xüsusiyyətlərinin proyeksiyası və gerçəkləşməsi. Üslubi istiqamətliliyin həyata keçirilməsi mətnarası invariantı
tərcüməçilik fəaliyyətinin modeli.
tərcümənin sistemli şəkildə öyrənilməsi ilə məşğul olan elmi fənn. Məntiqi - sintaktik, semantik aspektləri ilə bərabər, həm də praqmatik cəhət onun
əslində bu vasitəçi dil - əlaqəli problemidir. Bir tərəfdən, linqvistikada mübadilə dedikdə «ikinci sırada duran dil» başa düşülür, daha doğrusu,
onun predmeti dillərarası kommunikasiyanın leypsiq məktəbi tərcümə nəzəriyyəsinin terminlərdə «dil vasitəçiliyi»nin spesifik növü
ədəbi metakommunikasiyanın iştirakçısı, tərcümənin qəbuledən.
bu, orijinal və tərcümənin dil elementləri arasında arzu ediləcək dəyişikliklər baş vemədiyi situasiyadır ki, burada nə struktur, nə xətti, nə də fun
bir dildən digərinə tərcümə olunan mətn.
1. İki dildən istifadə ilə kommunikasiya şəraitində məlumatı obyektiv verə bilmək imkanı. 2. bax: həm də: tərcümə olunma - tərcümə olunmama problemi
1. Doğma dildə ideal ekvivalentin olmaması, yaxud orijinaldakı bu və ya digər sözə, yaxud anlayışa uyğunsuzluq
tərcümə prosesi nəticəsində alınan mətn.
1. Tərcümə nəzəriyyəsi, metodikası və texnikasının əsasında dayanan seçilmiş bilik və bacarıqların tərcüməçilik fəaliyyətinin onun şifahi və yaxud y
tərcümə prosesində ortaya çıxan tərcüməçinin fəaliyyəti, yaxud konkret əməliyyatlar.
1. Bir işarələr sistemindən digərinə keçid. 2. Orijinaldakı hər hansı ekvivalent vahidlərin əvəzinə tərcümə dilində ekvivalent vahidlərin ardıcıl ola
tərcümə aktını iki kommunikativ zəncirin (Müəllif→Mətn→Oxucu/Tərcüməçi→ Mətn→Tərcümə) asılılığı kimi nəzərdən keçirən konfrontasiyası kimi qəbul e
bəzən tərcüməçiyə mətni ixtisar imkanı verilir ki, oradan o, ikinci dərəcəli şeyləri kənara atıb, tərcümə olunan işin məzmununu daha müxtəsər şəkil
orijinalın təsiri altında və onun məzmunun və yaxud formasının komponentlərindən istifadə etməklə, lakin müəllif əsərinin ilkin mənbəsi göstərilməmək
bu, elə adresat, alıcı deməkdir.
diaxron aspektdə tərcümə prosesinin modernləşdirilməsi. Tərcümə tarixi ədəbi prosesin bir hissəsini təşkil edir
ədəbi tənqid tərəfindən tərcüməyə münasibətdə irəli sürülən dləyərləndirmə meyarlarının cəmi. Tərcümənin aksiologiyası - tərcümə mətninin aktual
tərcümənin realizə tipinə uyğun olaraq gerçəkləşməsi (elmi, bədii, publisist və s.). Operativlik və ikoniklik kimi ziddiyyətlər əsasında qurulan ilki
müvafiqliyin üçüncü kateqoriyasıdır ki, burada nitq vahidlərinin mənalarından asılı olan uyğunluğu tərcüməçinin özü yaradır
1. Tərcümənin şəraitindən asılı olmayaraq, mətnin janr xarakteristikasından, ünsiyyətə girən dillərdən asılı olmayaraq tərcümənin anlayış və kateqo
bu, tərcüməyə ekvivalentlik deməkdir.
bax, tərcüməçi proqramı.
tərcümə haqqında elmin əsas kateqoriyalarından biri. Tərcümə üsulu obyektin mövcud olan tərcümə fəaliyyə- tində bir dildən digərinə keçidin qanuna
ayrı-ayrı vahidlərin tərcüməsidir.
eyni orijinalın müxtəlif tərcümələri olan mətnlər (Tərcümənin təkrarlanması).
sinxron tərcümədə hər biri 2-5 saniyə olan qısa müddətli «kvantlarla» həyata keçirilən və parallel aparılan proses
1. Tərcümə olunma problemin - tərcümə probleminin ən köhnə nəzəriyyələrindən biridir. Bu problem tərcüməyə tələbat yaranan və onu formalaşdırmağa c
tərcümə dilində deyimlərin mənasının, məzmununun, onun sintaktik strukturunun və leksik tutumunun müəyyənləşdirilməsi prosesi