İZİN

is. [ ər. ] İcazə, rüsxət. İzin istəmək. İzin vermək.
– Ələsgərəm, eşq oduna qalannam; İzin versən, yar, başına dolannam. Aşıq Ələsgər.
İki ay bundan qabaq naçalnikdən izin alıb getmişdim kəndimizə anamın ziyarətinə. C.Məmmədquluzadə.
Aman bacım, izin ver, gedim, görüm mən onu; Könlümün ilk dostunu. B.Vahabzadə.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • İZİN İZİN [Hacı:] Mən sənin ağandan iznini alaram (Ə.Haqverdiyev); İCAZƏ Fəttah: İcazəni mən alaram (B.Bayramov); MÜSAİDƏ Qapıçı telefonla müdirdən müsaidə
  • İZİN icazə — rüsxət
İZHAR
İZİNCƏ

Digər lüğətlərdə

верху́шка дала́й-ла́ма лапла́ндцы прожина́ться ремонтёр с огля́дкой сатани́ческий воен... кофеёк мельчи́ться называ́ние намути́ть опыле́ние патроне́сса переформирова́ние подка́пать пра́йс-ли́ст пригу́бливаться dragster elucidation fishy minutiae seeress впутываться паршиветь