İZİN

is. [ ər. ] İcazə, rüsxət. İzin istəmək. İzin vermək.
– Ələsgərəm, eşq oduna qalannam; İzin versən, yar, başına dolannam. Aşıq Ələsgər.
İki ay bundan qabaq naçalnikdən izin alıb getmişdim kəndimizə anamın ziyarətinə. C.Məmmədquluzadə.
Aman bacım, izin ver, gedim, görüm mən onu; Könlümün ilk dostunu. B.Vahabzadə.

Синонимы

  • İZİN İZİN [Hacı:] Mən sənin ağandan iznini alaram (Ə.Haqverdiyev); İCAZƏ Fəttah: İcazəni mən alaram (B.Bayramov); MÜSAİDƏ Qapıçı telefonla müdirdən müsaidə
  • İZİN icazə — rüsxət
İZHAR
İZİNCƏ

Значение слова в других словарях

би́знес-партнёрша во́лгнуть кадри́ться карта́во котлострое́ние неблагожела́тельно повы́нуть представи́тельство групо́рговский до́мра зуба́ми держаться ку́рия многобо́жие anthracite arse about dancing neuropathy Nukualofa poultry sun-lounge unarguable uncalled-for uncorrecting дубильщик чеснок