İÇİRTMƏK

f.
1. İçməyə sövq və ya məcbur etmək; içdirmək. Su içirtmək.
– Əzizim, qandı ürək; Yar sözün dandı ürək; Şirin şərbət içirtdin; Nədən bəs yandı ürək? (Bayatı).
Bir əlində sudur, bir əlində od; Gah verib içirdər, gah yaxar gedər. Molla Cümə.
[Mirzənin] böyük oğlu təbib bir yanında əyləşib, tez-tez atasının sinəsinə yaş məhrəba salırdı, lazım olduqca dərman içirdirdi. Ə.Haqverdiyev.

2. İçki verib kefləndirmək, sərxoş etmək; keflənməsinə səbəb olmaq. Onu kim içirdibdir?
İÇİRTMƏ
İÇKİ

Digər lüğətlərdə

гунн закругля́ть инкуна́була парикма́херский прокле́йщица социологи́ческий толку́н трансфо́рмер фане́ра кинокла́ссик лачу́жка одино́чкой палеоэколо́гия сюзерените́т пруга aerobus approximative catenate fatuitous grey-eyed hair-spring Ikey numerous outpull well-mannered