KÖÇƏL

is. məh.
1. bax közəl.
Xırmanın qabağında Kərbalının kürən atı bağlanmış, qabağına Maronun verdiyi dənli köçəl tökülmüşdü. S.Rəhimov.

2. Qarğıdalının dənələri çıxarıldıqdan sonra qalan hissəsi.
KÖÇƏKÖÇ
KÖÇƏRGİ

Digər lüğətlərdə

вдовство́ девяностоле́тие золототка́ный лук межево́й обре́зный деспоти́чность дова́риваться ды́мковый неизмери́мый огиба́ние округлённый плохо лежи́т что-л байцевать Brazilian artichoke catechism Laos Leninite otherwhiles scissure tilt замаскировываться ожечь отстояться филиппика