KÜDURƏT

[ ər. ]
1. Kin, ədavət, nifrət.
[Yusif:] Mənim ürəyimdə bir kin, küdurət yoxdur. N.Nərimanov.
Ürəyimdə [Xədicəyə] qarşı bəslədiyim küdurəti unutdum. S.Hüseyn.

2. Qəm, dərd, bəla.
Üz qoyub üstünə küdurətü qəm; Yaş tökülür gözlərindən dəmadəm. Q.Zakir.
Açdın gözünü rəncü məşəqqət görəcəksən; Millətdə qəm, ümmətdə küdurət görəcəksən. M.Ə.Sabir.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KÜDURƏT küdurət bax 1. qəm; 2. kin
  • KÜDURƏT hirs — acıq — kin — qəzəb — ədavət
  • KÜDURƏT qəm — dərd — bəla

Etimologiya

  • KÜDURƏT Ərəbcə kədər sözü ilə kökdaşdır. (Bəşir Əhmədov. Etimologiya lüğəti)
KÜÇÜKLƏNMƏK
KÜDURƏTLİ

Digər lüğətlərdə

-иад-(а) взгрустну́ть вспа́рить засчита́ть каракулево́д конспири́ровать не слы́шен окра́сочный по-всегда́шнему подоспева́ть свози́ть браву́рность депози́тор шку́рничество chela cheque encoding flat-hatter malamute plaguesome unquailing wineshop духовенство казачество сукновальня