KÜLBAŞ

is. dan. Bədbəxt, işi düz gətirməyən, zərərdidə, pisgünlü.
// Qarğış, danlaq, təhqir məqamında.
[Mahmudun arvadı:] Ay külbaş! Mənə bir dəst paltar ala bilməyirsən, sənə nə olub ki, dəvə boyda qızı da evində saxlayıb bəsləyirsən?! B.Talıblı.
Biz almışıq övrəti can-baş desin; Almamışıq hey bizə külbaş desin. Ə.Nəzmi.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KÜLBAŞ külbaş bax bədbəxt
KÜLATAN
KÜLBAŞLIQ

Digər lüğətlərdə

безальтернати́вность малопомести́тельный отпра́здноваться полуотворя́ть по́лый ру́тный шуми́ха ани́с военко́ровский допродава́ться плацда́рм трое́ние уничтоже́ние гзымс толстый back corkscrew bomb out fluorescence hooka skidding trail smelt-house text-hand thousandth vegetable oil кафельный