f. 1. to fall* out (with), to quarrel (with); to rupture a (mutual) friendship, to take* umbrage (at); bir kəsdən ~ to take* umbrage at smb.; 2. (incimək) to feel* hurt, to take* umbrage (at); ◊ həyatdan ~ to be* disappointed in life; to become* a pessimist; dünyadan ~ to take* a gloomy view of worldly affairs
f. 1. Hər hansı bir səbəbə görə birindən (adətən öz yaxın adamından) incimək, onunla danışmamaq, onu dindirməmək
Полностью »глаг. 1. обижаться, обидеться (быть в обиде на кого- л., не разговаривать с кем-л.). Dostundan küsmək обидеться на друга, qonşusundan küsmək обидеться
Полностью »гл. 1. хъелун; хъел хьун; // бейкеф хьун, инжиклу хьун, рикӀ хун, хатур амукьун; 2. пер. руьгьдай аватун, нарази хьун, хъелун (мес
Полностью »KÜSMƏK Gündə yüz al eyləyən qəlbiqaradan küsmüşəm (M.P.Vaqif); İNCİMƏK Neyləmişəm inciyibsən; Yenə ey gülbədən, məndən? (Q
Полностью »f. vexer (se), offenser (s’), quereller (se) ; bir kəsdən ~ garder rancune contre qn ; quereller (se) avec qn
Полностью »İncimək mənasında işlədilir. Qədim mənalarından biri də gözləmək, istəmək, ummaq deməkdir. Küs sözü ilə yanaşı, küsə feili də olub (tıx və tıxa qəlib
Полностью »