is.
1. Çərçivənin üst uclarını birləşdirən gödək ağac. Kəlləlik kəsmək. Kəlləlik düzəltmək.
2. Bir şeyin kəllə (üst) tərəfini təşkil edən hissəsi.
3. məc. Tərslik, yekəbaşlıq. Kəlləlik (z.) etmək. Kəlləlik (z.) göstərmək.
4. məh. Qapının üstündə olan pəncərə.