KAFEL
[alm.] 1. кафель (1. винел патаз шир чӀунвай кьелечӀ керпич; 2. кафель янвай, кафель тунвай (мес. цал, пич); 2. кафелдин (мес. устӀар); кафелрин (мес. завод).
[alm.] 1. Üzərinə şir çəkilmiş çox nazik kərpic; kaşı. Kafel zavodu. Kafel ustası. – [Dadaşov:] Bilirəm ki, rayonda neçə adama kafel, parket filan sat
Полностью »I сущ. кафель (плитка, покрытая с лицевой стороны глазурью; изразец). Rəngli kafel цветной кафель, divarı kafellə örtmək покрыть стену кафелем II прил
Полностью »