сущ. карасти (1. зереъат, алат (гъилив са затӀ расун патал); 2. рах. яракь).
сущ. разг. 1. инструмент (орудие для производства какой-л. работы) 2. оружие (орудие нападения и защиты)
is. 1. Bir şey qayırmaq üçün lazım olan əl aləti. Qonşuya karastı verməyən məhşərə qolsuz gələr. (Ata
1. инструмент; 2. инструментальный; 3. оружие;