KEÇİCİ

KEÇİCİ I sif. Müvəqqəti, ötəri, ötüb-keçən. Yox, Cəlal, bu qədər hissə qapılmaq; Gəncliyin keçici hissidir, ancaq (S.Vurğun).

KEÇİCİ II sif. Sirayət edən, birindən digərinə keçən. Sarılıq keçici xəstəlikdir.

KAR
KEÇİNMƏK

Digər lüğətlərdə

выпрями́тель присели́ться ре́пище франкмасо́нский всерьёз на какой предмет? ока́лывать просвеща́ться ра́нее суперхи́т трутовико́вый юморе́ска каюха Cariban defunct foeman gliacyte hormonology pallet-bed stork sweltering канатный тот флейта электроположительный