KEFSİZLƏNDİRMƏK

icb.
1. Yüngül xəstələnməsinə, naxoşlamasına, azarlamasına səbəb olmaq. Uşağı soyuğa verib kefsizləndirmək.
2. məc. Kədərləndirmək, pərişan etmək, qəmginləşdirmək, məyus etmək. Xəbər onu kefsizləndirdi.
KEFSİZLƏNDİRMƏ
KEFSİZLİK

Digər lüğətlərdə

гербаризи́ровать гнилова́тость звукопрово́дность разу́бранный дубня́к изуро́дованный пасту́шья сумка подгры́зть разва́ливать рассла́бленность уга́сший уничтожа́ть уреза́ние чубу́к стром albedo American Indian bellyful copyreader in fine trafficker ungrateful ведомственный озноб хлебосол