KİBRLİ sif. Lovğa, təşəxxüslü. [Zabit] nəzərini Şirəlinin dodaqlarından ayırıb kibrli bir hal aldı. M.Hüseyn. [Qoca həkimin] təbəssümündəki acı və kibrli hal gənc qadını titrətdi. İ.Əfəndiyev.