KİLİDLİ

sif. Kilid vurulmuş, kilidlə bağlanmış; bağlı. Kilidli qapı. Darvaza kilidlidir. – Balacayev əlini stola atıb güclə ayağa qalxdı.
Qapı kilidli idi. S.Rəhimov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KİLİDLİ KİLİDLİ, QIFILLI, BAĞLI
  • KİLİDLİ qıfıllı — bağlı

Antonimlər (əks mənalı sözlər)

  • KİLİDLİ KİLİDLİ – AÇIQ Qapı kilidli idi. Onun başı açıq idi (Ə.Vəliyev)
KİLİDLƏTMƏK
KİLİM

Digər lüğətlərdə

в нелада́х и́нки облегчи́ть пли́тка по́лог поло́ний приса́сывательный простуди́ться рю́шный шаля́-валя́ ште́вень дисциплини́рованность познако́мить расша́тывать самомасса́ж bioenvironmental business cycle circumlocution huzza knick-knackatory loin physiographic viewer залезть подбираться