KİLİDLƏMƏK

f. Kilidlə bağlamaq.
Əmiraslan … Nurəddini çomaq ilə döyüb anbara saldı və ağzını kilidləyib getdi. S.S.Axundov.
Məşədibəy birdən qalxıb kabinetinin qapısını kilidlədi. M.Hüseyn.
Şəkər qapını tez kilidləyib həkimin arxasınca getdi. B.Bayramov.

Sinonimlər (yaxın mənalı sözlər)

  • KİLİDLƏMƏK qıfıllamaq — bağlamaq
  • KİLİDLƏMƏK KİLİDLƏMƏK (kilidlə bağlamaq) Şəkər qapını cəld kilidləyib həkimin arxasınca getdi (B.Bayramov); BAĞLAMAQ [Növrəstə:]
KİLİDLƏMƏ
KİLİDLƏNMƏ

Digər lüğətlərdə