f. bax şəhsüvar
f. şah və gəda; hamı
f. bax şəhvar
f. və ə. «şah övladı» böyük oğul
f. bax şəhzadə
f. «şahzadə» c. şahzadələr
f. 1) bax şaxə; 2) heyvan buynuzu; 3) atın dal ayaqları üstünə qalxması
f. 1) budaqlı, qollu-budaqlı; 2) buynuzlu (heyvan haqqında)
f. budaq, qol-budaq
ə. 1) uzunluq ölçüsünü təyin etmək üçün nişan; 2) günəş saatı
f. 1) qollu-budaqlı (ağac haqqında); 2) çoxlu ağac bitən yer; ağaclıq
ə. bax şayibə
ŞAİQ(Ə) ə. bax şayiq(ə)
ə. şeir yazan sənətkar
ə. və f. 1) bədii surətdə; şaircəsinə; 2) m. gözəl
ə. qadın şair
ə. şikayət edən; şikayətçi
ə. şükr edən, təşəkkür edən
ə. şəkk edən, şübhə edən
ə. məşəqqətli, zəhmətli, yorucu, əldən salan
ə. divarın düzlüyünü təyin etmək üçün bənnaların işlətdikləri alət; şüyül
ə. vertikal
ŞAM1 f. 1) axşam; 2) axşam yeməyi; 3) gecə. Şami-firqət ayrılıq gecəsi; şami-qəriban 1) İmam Hüseynin öldürüldüyü gün (məhərrəm ayının onuncu günü); 2
ə. bax şəmmamə
ə. «şamət» c. paxıllar, bədxahlar
ə. paxıl, bədxah
f. axşamçağı, axşamüstü
ŞAMİ1 f. axşama aid olan, axşam olan. ŞAMİ2 ə. 1) şamlı // dəməşqli; 2) suriyalı
ə. 1) ucalan, yüksələn; 2) lovğa, təkəbbürlü; 3) məğrur, vüqarlı
ə. ehtiva edən, aid olan
ə. iy bilən; iyləyən, qoxulayan
ə. iybilmə xasiyyəti
f. və ə. 1) gecə-gündüz; 2) həmişə, daima
ə. 1) əzəmət, qədr; 2) vəzifə, rütbə; 3) ad-san, şöhrət
f. 1) daraq; 2) çiyin
f. daraq kimi dişli; diş-diş
f. bax şanəvəş
f. daraqşəkilli, daraqvari
f. padşah oğlu; şahzadə
ŞARE’ ə. qanun və nizam qoyan
ə. şərhçi, izah edən, şərh edən
ŞARİB1 ə. içən, bir şey içən; şərab içən. ŞARİB2 ə. bığın dodağın üstünə düşən hissəsi; bığ
ə. parlayan, parıldayan
ŞATİR1 ə. 1) çevik; 2) qulluqda hazır olan; 3) böyük adamların qabağında gedib onlar üçün yol açan adam
f. layiq, münasib, yaraşan. Şayani-diqqət diqqətəlayiq
ŞAYE’ ə. 1) hamıya məlum olan; yayılmış; 2) bərabər bölünmüş
f. ola bilər ki, ehtimal ki; bəlkə
f. 1) layiq, münasib; 2) bol, firavan
ə. 1) ləkə, nöqsan, qüsur; 2) bəla, müsibət; 3) şəkk, şübhə