Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • ƏSB

    f. at

    Tam oxu »
  • ƏSBAB

    ə. «səbəb» c. 1) səbəblər, vasitələr; 2) alətlər

    Tam oxu »
  • ƏSBAT

    ə. «sibt» c. 1) nəvələr; 2) nəsil

    Tam oxu »
  • ƏSBƏ

    ƏSBƏ’ ə. 1) barmaq; 2) arşının 1/24-i

    Tam oxu »
  • ƏSBƏNDAZ

    f. 1) atçapan; 2) m. özünü yersiz ortaya atan

    Tam oxu »
  • ƏSBRAN

    f. atsürən, atçapan

    Tam oxu »
  • ƏSBSÜVAR

    f. ata minmiş, atlı; süvari

    Tam oxu »
  • ƏSCƏD

    ə. qızıl, altun

    Tam oxu »
  • ƏSDAF

    ə. «sədəf» c. sədəflər

    Tam oxu »
  • ƏSƏB

    ƏSƏB ə. sinir. ƏS’ƏB ə. 1) ən çətin; daha çətin; 2) böyük güc, çox qüvvət

    Tam oxu »
  • ƏSƏBƏ

    ə. 1) tək bir sinir; 2) ata tərəfdən qohum; 3) mirasda payı olmayan uzaq qohum

    Tam oxu »
  • ƏSƏBİ

    ə. tez hirslənən; əsəbiləşən

    Tam oxu »
  • ƏSƏBİYYƏT

    ə. 1) öz yaxın adamlarının qeyrətini çəkmə; 2) əsəbiləşmə, əsəbilik

    Tam oxu »
  • ƏSƏD

    ƏSƏD ə. 1) şir , aslan; 2) qədim astronomiyada: 12 bürcün 5-cisi. ƏS’ƏD ə. ən xoşbəxt; daha xoşbəxt, çox bəxtiyar

    Tam oxu »
  • ƏSƏF

    ə. təəssüf

    Tam oxu »
  • ƏSƏFA

    ə. təəssüflər olsun!

    Tam oxu »
  • ƏSƏHH

    ə. 1) ən düzgün; daha düzgün; daha doğrusu, çox düzgünü; 2) ən sağlam; daha sağlam

    Tam oxu »
  • ƏSƏL

    ə. arı balı

    Tam oxu »
  • ƏSƏMM

    ə. kar

    Tam oxu »
  • ƏSƏNN

    ə. ən yaşlı; daha yaşlı, çox yaşlı

    Tam oxu »
  • ƏSƏR

    ə. 1) əlamət, nişan, iz; 2) kitab, heykəl, şəkil və s.; 3) təsir

    Tam oxu »
  • ƏSƏRBƏXŞ

    ə. və f. təsir bağışlayan, təsir edən

    Tam oxu »
  • ƏSƏS

    ə. gecə qarovulçusu

    Tam oxu »
  • ƏSFAR

    ə. «səfər» c. səfərlər

    Tam oxu »
  • ƏSFƏL

    ə. ən aşağı; daha aşağı

    Tam oxu »
  • ƏSFƏLÜSSAFİLİN

    ə. alçaqların alçağı, əclafların əclafı

    Tam oxu »
  • ƏSFƏR

    ə. sarı (rəng)

    Tam oxu »
  • ƏSFİYA

    ƏSFİYA’ ə. «səfi» c. 1) paklar, təmizlər; 2) müqəddəslər; 3) t. qatışığı olmayan; saf, təmiz

    Tam oxu »
  • ƏSGƏR

    ə. əsli a. hərbi qulluqçu; əsgər

    Tam oxu »
  • ƏSGƏRXANƏ

    ə. və f. kazarma

    Tam oxu »
  • ƏSGƏRİ

    ə. əsgərə aid olan; hərbi

    Tam oxu »
  • ƏSĞƏR

    ə. 1) ən kiçik; 2) daha kiçik; 3) (ən) kiçik oğul

    Tam oxu »
  • ƏSHAB

    ə. «sahib» c. 1) sahiblər, yiyələr; 2) tərəfdarlar, dostlar; 3) müsahiblər, həmsöhbətlər. Əshabi-kəhf Dəqyanus adlı padşahın zülmündən qaçıb mağarada

    Tam oxu »
  • ƏSHABƏ

    ə. Peyğəmbərin ətrafında toplaşmış dostları

    Tam oxu »
  • ƏSHABİ

    ə. sahibə aid olan, yiyə üçün olan

    Tam oxu »
  • ƏSHAM

    ə. «səhm» c. səhmlər

    Tam oxu »
  • ƏSHAR

    ə. «səhər» c. səhərlər

    Tam oxu »
  • ƏSHƏL

    ə. ən asan; daha asan, çox asan

    Tam oxu »
  • ƏSXA

    ƏSXA’ ə. ən səxavətli; daha comərd, çox əliaçıq

    Tam oxu »
  • ƏSXİYA

    ƏSXİYA’ ə. «səxi» c. əliaçıqlar, comərdlər

    Tam oxu »
  • ƏSİDƏ

    ə. ərəb milli xəmir xörəyi

    Tam oxu »
  • ƏSİL

    ə. əsilli, nəcabətli, əsli-nəsəbli

    Tam oxu »
  • ƏSİLANƏ

    ə. və f. əsilcəsinə, nəcabətli adam kimi

    Tam oxu »
  • ƏSİLZADƏ

    ə. və f. əsli-nəcabəti olan; zadəgan

    Tam oxu »
  • ƏSİM

    ə. günahkar

    Tam oxu »
  • ƏSİR

    ə. 1) müharibədə qarşı tərəfin diri tutduğu düşmən; 2) kölə, qul; 3) dustaq; 4) m. məftun, vurğun

    Tam oxu »
  • ƏSİRANƏ

    ə. və f. əsir kimi

    Tam oxu »
  • ƏSQAL

    ə. «siql» c. 1) ağır şeylər; 2) t. ağırlıqlar

    Tam oxu »
  • ƏSQƏL

    ə. ən ağır; daha ağır, çox ağır

    Tam oxu »
  • ƏSL

    ə. 1) kök, əsas; 2) dib, kötük; 3) əsas, mahiyyət; 4) başlanğıc; 5) bir şeyin əsli; 6) doğruçuluq, həqiqət; 7) soy, nəsəb, nəsil; 8) bir şeyin əsas qi

    Tam oxu »