Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında işlənən ərəb və fars sözləri lüğəti

  • AKİF

    ə. 1) çalışqan, səyli; 2) tənha, tək yaşayan, guşənişin

    Tam oxu »
  • AKİL

    ə. yeyən, yeyici

    Tam oxu »
  • AQ

    ə. sözə qulaq asmayan, itaət etməyən. Aqi-valideyn bax aqvalideyn; aqi-pədər ataya ağ olan, atanın üzünə qabaran

    Tam oxu »
  • AQİBƏT

    ə. 1) son, axır, nəticə; 2) ən sondakı, axırda olan, axırıncı

    Tam oxu »
  • AQİBƏTBİN

    ə. və f. gələcəyi görən

    Tam oxu »
  • AQİBƏTƏNDİŞ

    ə. və f. gələcəyi düşünən

    Tam oxu »
  • AQİBƏTÜLƏMR

    ə. işin axırında, axırda

    Tam oxu »
  • AQİD

    ə. sənəd imzalayan

    Tam oxu »
  • AQİL

    ə. 1) ağıllı, ağıllı-kamallı; 2) həddi-büluğa çatmış, yetkinlik yaşında olan

    Tam oxu »
  • AQİLANƏ

    ə. və f. ağıllı, ağıla müvafiq

    Tam oxu »
  • AQİR

    ə. 1) qısır, dölsüz, sonsuz, doğmayan; 2) qeyri-münbit

    Tam oxu »
  • AQVALİDEYN

    ə. valideynlərin üzünə ağ olan

    Tam oxu »
  • AL

    AL1 ə. 1) ocaq, nəsil; 2) sülalə, bir nəsildən olan adamlar. Ali-əba Məhəmməd peyğəmbər və onun nəslinə mənsub dörd nəfər (Məhəmməd, Fatimə, Əli, Həsə

    Tam oxu »
  • ALA

    ALA’ ə. (təki işlənmir) nemətlər

    Tam oxu »
  • ALAM

    ə. «ələm»1 c. ələmlər, əziyyətlər, əzablar

    Tam oxu »
  • ALAT

    ə. «alət» c. alətlər

    Tam oxu »
  • ALAYİŞ

    f. 1) bulaşma, bulaşıqlıq; 2) m. dəbdəbə, zinət

    Tam oxu »
  • ALBUXARA

    f. Buxara qara gavalı növü // quru gavalı növlərindən biri

    Tam oxu »
  • ALƏM

    ə. 1) kainat, dünya, yer kürəsi; 2) sahə; 3) çoxlu; 4) m. xalq, camaat, cəmiyyət. Aləmi-bəqa’ əbədi aləm, axirət; aləmi-bərzəx 1) dünya ilə axirət ara

    Tam oxu »
  • ALƏMARA

    ə. və f. aləmi bəzəyən, dünyanı zinətləndirən gözəl

    Tam oxu »
  • ALƏMAŞKAR

    ə. və f. apaydın, hamıya məlum olan

    Tam oxu »
  • ALƏMEYN

    ə. hər iki dünya (bu dünya və axirət dünyası)

    Tam oxu »
  • ALƏMƏFRUZ

    ə. və 1) aləmi işıqlandıran, dünyaya şölə saçan; 2) m. günəş

    Tam oxu »
  • ALƏMGƏRD

    ə. və f. «dünyanı gəzən» səyyah

    Tam oxu »
  • ALƏMGİR

    ə. və f. 1) aləmi əhatə edən, dünyanı tutan (səs, şöhrət, hadisə, ya adam); 2) m. çox məşhur

    Tam oxu »
  • ALƏMİ

    ə. dünyəvi, dünya əhli, ruhani olmayan

    Tam oxu »
  • ALƏMPƏNAH

    ə. və f. hamının pənah apardığı, bütün dünyanın pənahı (İran şahlarının epiteti)

    Tam oxu »
  • ALƏMPƏRVƏR

    ə. və f. dünyanı, bütün insanları sevən

    Tam oxu »
  • ALƏMSUZ

    ə. və f. dünyanı yandıran, cahanı yaxan

    Tam oxu »
  • ALƏMŞÜMUL

    ə. dünyaya şamil olan, bütün dünya üçün əhəmiyyəti olan, cahanşümul

    Tam oxu »
  • ALƏMTAB

    ə. və f. 1) aləmi işıqlandıran, cahana işıq verən; 2) m. Ay (göy cismi)

    Tam oxu »
  • ALƏMÜLQEYB

    ə. 1) görünməz dünya; 2) m. mənəvi aləm

    Tam oxu »
  • ALƏT

    ə. hansısa fiziki işi yerinə yetirmək üçün texniki vasitə

    Tam oxu »
  • ALİ

    ə. 1) yüksək, uca; 2) yuxarı, üst

    Tam oxu »
  • ALİBİNA

    ALİBİNA’ ə. bax alicah

    Tam oxu »
  • ALİCAH

    ə. və f. uca mərtəbəli, yüksək rütbəli

    Tam oxu »
  • ALİCƏNAB

    ə. nəcib, comərd

    Tam oxu »
  • ALİCƏNABANƏ

    ə. və f. alicənabcasına

    Tam oxu »
  • ALİGÖVHƏR

    ə. və f. əsil-nəsəbli, əsilzadə

    Tam oxu »
  • ALİHƏ

    ə. «Allah» c. allahlar, tanrılar

    Tam oxu »
  • ALİHİMMƏT

    ə. uca himmətli, çox qayğı göstərən

    Tam oxu »
  • ALİQƏDR

    ə. hörmətli, mötəbər

    Tam oxu »
  • ALİM

    ə. elmlə məşğul olan, elmli, bilici

    Tam oxu »
  • ALİMANƏ

    ə. və f. alimcəsinə, alimə layiq tərzdə, alim kimi

    Tam oxu »
  • ALİMƏKAN

    ə. yeri və mərtəbəsi yüksək olan, hörmətli

    Tam oxu »
  • ALİMƏQAM

    ə. uca məqamlı, yüksək mənsəbli

    Tam oxu »
  • ALİMƏN

    ə. alim kimi, alimcəsinə

    Tam oxu »
  • ALİMƏNSƏB

    ə. yüksək vəzifə sahibi

    Tam oxu »
  • ALİMNÜMA

    ə. və f. özünü alim kimi göstərən, yalançı alim

    Tam oxu »
  • ALİMÜLELM

    ALİMÜL’ELM ə. çoxlu elmləri bilən, ensiklopedik biliyə malik olan

    Tam oxu »