ə. qəm evi, hüzn evi (Yaqub peyğəmbərin öz oğlu Yusifin həsrəti ilə qapanıb yaşadığı ev)
ə. Allahın evi (Kə’bənin adlarından biri)
ə. 1) ilk dörd xəlifə dövründə islam dövlətinin xəzinəsinə verilən ad; 2) orta əsrlərdə xəlifəlikdə ianə olaraq toplanan pulların və qiymətli şeylərin
ə. «əzəmətli ev» Kəbənin adlarından biri
ə. «müqəddəs ev» Qüds şəhərinin adlarından biri
BEY’Ü ŞİRA ə. alver, alğı-satqı, ticarət
BEYZA’ ə. ağ
ə. 1) yumurta; 2) dəbilqə. Beyzei-xurşid Günəşin dairəsi
ə. və f. 1) yumurtavarı, yumurta kimi; 2) ellips; 3) uzunsov
ə. yumurtavarı, yumurta şəklində olan
ə. kobud ağ parça, bez
f. vəhşi heyvan adı
BƏÇ(Ç)Ə f. 1) uşaq, bəçə; 2) təzə banlamağa başlayan xoruz; xoruzbeçə
BƏÇ(Ç)ƏBAZ f. uşaqbaz
BƏÇ(Ç)ƏDAN f. anatomiyada: uşaqlıq
BƏD f. pis, yaman. BƏ’D ə. sonra. BƏD’ ə. 1) yenilik, yeni adət, yeni qayda, dəb; 2) başlama, əsasını qoyma; 3) təşəbbüs
ə. 1) aydınlıq, aşkarlıq; 2) birdən şeir və s. söyləmə
ə. fikirləşmədən, birdən-birə, hazırlaşmadan
f. pis səsli, avazı pis olan
ə. bax bədəviyyət
BƏDAYE’ ə. «bədiə» c. 1) az tapılan qəribə şeylər; 2) incəsənət əsərləri; 3) nadir şeylər
BƏDAYE’GAH ə. və f. 1) incəsənət əsərləri saxlanan yer, muzey; 2) m. aləm, dünya
BƏDAYE’NÜMUN ə. və f. 1) qəribə, çox gözəl; 2) qəribə, gözəl şeylər göstərən (zəmanə haqqında)
f. qayda-qanunu pis olan
f. və ə. pis niyyətli, paxıl, kinli
f. bəxtsiz, talesiz
f. bədbəxtcəsinə, talesizcəsinə, uğursuzcasına
f. və ə. 1) haqsız; 2) hesabı düz aparmayan
f. həyatda hər şeyi pis hesab edən, pissimist
BƏDBU(Y) f. pis iyli, pis qoxu verən
f. və ə. pis cinsli, əsilsiz, cır, zatıqırıq
f. üzü pis, çirkin
f. və ə. kafir // dindən dönmüş; zındıq
f. və ə. qarğıma, qarğış, nifrin
BƏDE’TİQAD f. və ə. 1) etiqadı dönük, heç şeyə inanmayan; 2) dinsiz, allahsız, kafir
BƏDƏF’AL f. və ə. pis işlər görən, bədəməl
f. və ə. pis fikirli, pis niyyətli, pis məqsədli
BƏ’DƏH(Ü) ə. ondan sonra
f. və ə. 1) vəfasız, əhdinə sadiq olmayan; 2) sözünün üstündə durmayan
f. və ə. əhvali pis, halı pozğun
f. və ə. əxlaqsız, tərbiyəsiz
f. «pis ulduzlu» m. talesiz, bədbəxt
ə. 1) bir şeyin yerini tutan, onu əvəz edən; əvəz; 2) dəyər, qiymət; 3) Əzraili aldadıb xəstə uşaqdan uzaqlaşdırmaq üçün uşağın dəmir və palçıqdan düz
ə. əvəz olaraq, əvəzində. BƏ’DƏL’İSLAMə. islam dini meydana gəldikdən sonra
BƏ’DƏLQÜSL ə. qüsldən sonra bax qüsl