ə. «dəva» c. 1) iddialar, tələblər; 2) davalar, döyüşlər
DƏ’B ə. dəb, adət, qayda
ə. xam dərini aşılayan
ə. və f. xam dəri emal edilən yer
DƏBBƏ1 ə. vədindən, sözündən və ya kəsilmiş qiymətdən səbəbsiz imtina etmə. DƏBBƏ2 ə. dibi yuvarlaq qab
ə. və f. dəbbələyən; öz vədindən, sözündən və ya kəsilmiş qiymətdən imtina edən
ə. 1) parıltı, gurultu; 2) təntənə, calal
f. axmaq, sarsaq
ə. qırmızı rəngli bir ulduzun adı
ə. 1) katib, yazıçı; 2) hesabdar, mühasib; 3) müəllim (orta məktəbdə); 4) sasanilər dövlətində maliyyə işlərini idarə edən məmur
ə. və f. orta məktəb
f. ibtidai məktəb
ə. 1) səba yelinin əksi olan qərb küləyi; 2) ayrılıq
ə. 1) qiyamət günü eşşəyi tərsinə minib zühur edəcək əfsanəvi şəxs; 2) on ikinci imam Mehdinin zühuru ərəfəsində gələcək yalançı Mehdi; 3) xristianlar
f. 1) yırtıcı heyvan, vəhşi; 2) oğlaq
f. ev və çöl heyvanları, bütün heyvanlar, heyvanat
DƏF ə. qaval (çalğı aləti). DƏF’ ə. 1) rədd etmə, uzaqlaşdırma; 2) aradan qaldırma, yox etmə, məhv etmə; 3) vermə, xərcləmə, haqqını ödəmə; 4) geri qa
ə. «dəftər» c. dəftərlər
DƏF’Ə ə. dəfə, kərə
ə. «dəfə» c. dəfələr(lə)
DƏF’ƏTƏN ə. 1) bir dəfədə, birkərəlik; 2) birdən, birdən-birə
ə. basdırılmış, yerə gömülmüş, dəfn edilmiş
ə. yerə basdırılıb gizlədilmiş var-dövlət
f. əsli y. 1) dəftərxana; 2) kitab kimi tikilmiş ağ vərəqlərdən ibarət yazı ləvazimatı. Dəftəri-ə’mal adamların pis və yaxşı işləri qeyd olunmuş mənəv
f. hesabdar, mühasib
f. məktublaşma və sənədləşdirmə işləri icra edilən yer
DƏGƏL1 f. 1) hiylə, aldatma; 2) qəlp, saxta (pul və s.). DƏGƏL2 f. yelkən; dor ağacı. DƏGƏL3 f. keçid yaşlarında olan yeniyetmə oğlan
f. bax dəğəl (2-ci mənada)
ə. 1) qıdıq, qıdıqlama; 2) səs-küy, vəlvələ
ə. 1) qəlp, saxta; 2) hiylə, fırıldaq; hiyləgər, fırıldaqçı
f. on
ə. düha
ə. «dehqan» c. əsli f. kəndlilər
ə. «dəhliz» c. əsli f. dəhlizlər
f. bax dəhən
f. kənd yerləri
f. ağız
f. 1) küçə qapısı ilə pilləkən arasında aralıq yer; 2) böyük otağın yanındakı kiçik otaq; 3) koridor; 4) qulağın içindəki boşluq; orta qulaq
DƏHNA’ ə. səhra, çöl
ə. 1) zaman, vaxt, dövr; 2) dünya, cahan, aləm; 3) m. tale, fələk. Dəhri-fəna puç, fani dünya
f. 1) ağac doğramaq, budamaq və s. üçün işlədilən kəsici alət; 2) çapacaq; 3) ətdöyən, qiyməkeş
ə. 1) zamana məxsus; 2) axirətə inanmayan; 3) ateist; materialist
f. on yaşında
ə. qorxu, təhlükə, xof
ə. və f. dəhşət doğuran, qorxunc, dəhşətli
ə. və f. dəhşətə gətirən, qorxudan, qorxunc
ə. və f. qorxulu, qorxunc
ə. və f. dəhşətli görünən, qorxunc
ə. və f. dəhşət törədən, dəhşətli
f. onuncu